Wywłaszczenie nieruchomości jest dozwolone m.in. na następujące cele publiczne: wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, rowerowe i wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń; transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji; Wniosek o odszkodowanie za działki gruntu przejęte pod drogi publiczne w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek jej właściciela lub użytkownika wieczystego. Pobierz teraz. Przeznaczenie wniosku: Cytat: Do działki należy pas drogowy (prawie 2 ar). Pomyśl logicznie. Jeśli pas drogowy nadal należy (lub należał do niedawna) do ciebie, to poprzedni właściciel nie mógł za niego otrzymać żadnego odszkodowania - odszkodowanie za wywłaszczenie można dostać dopiero wtedy, gdy wywłaszczany grunt stanie się własnością państwa. Na podstawie art. 98 ust. 1 GospNierU działka gruntu o Nr 282/5 przeszła na własność Miasta Kórnik z dniem, w którym decyzja o podziale ww. nieruchomości stała się ostateczna. W myśl art. 98 ust. 3 GospNierU za działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne przysłu-guje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem a Obowiązkiem właściwego organu jest złożenie wniosku o ujawnienie w księdze wieczystej praw do działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne lub pod poszerzenie istniejących dróg publicznych. Za wydzielone działki gruntu przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej z właściwym organem. Jeśli do takiego uzgodnienia nie stała się ostateczna, za odszkodowaniem. Decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stanowi również podstawę formalno-prawną przejęcia ex lege nieruchomości na cele budowy dróg publicznych. Decyzja administracyjna rozstrzyga zatem kwestie związane z przebiegiem drogi publicznej oraz własnościowe. Zauważyć należy, że w chwili obecnej odszkodowanie za nieruchomosci wydzelone pod drogi publiczne w trybie art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomoŚciami . odszkodowanie za dziaŁki gruntu geodezyjnie wydzielone pod drogi publiczne z nieruchomoŚci objĘtej na wniosek wŁaŚciciela podziaŁem lub scaleniem ustalane w przypadku nieuzgodnienia wysokoŚci odszkodowania w drodze negocjacji z wŁaŚciwym organem pod drogi, objętych wnioskami o odszkodowanie, których stan prawny został uregulowany Łączna powierzchnia nieruchomości w m2 Łączna wysokość wypłaconych roszczeń za drogi (w tym: kwoty ustalone w decyzjach administracyjnych oraz w drodze negocjacji) Średnia cena m2 gruntu do 31.12.2014 r. 6 3180 885.360,00 zł* 278,42 zł Wniosek o sprzedaż nieruchomości przeznaczony jest dla zarejestrowanych Spółdzielni Mieszkaniowych, które posiadają własne nieruchomości (zabudowane czy też niezabudowane) i chcą Zobacz: Pobierz: Wniosek o odszkodowanie za działki gruntu przejęte pod drogi publiczne w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek jej Oznacza to, że aby można było mówić o skutku, jaki przewiduje art. 98 ust. 1, z decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości musi wynikać, że z nieruchomości zostały wydzielone działki pod drogi publiczne, a nie jedynie pod drogi jako ciąg komunikacyjny, który nie ma charakteru publicznego (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu orfa8KB. W przypadku przejęcia działki gruntu na cele budowy drogi gminnej właścicielowi przysługuje odszkodowanie. Odszkodowanie to co do zasady się nie przedawnia. Jego wysokość określona jest szczegółowymi przepisami prawa. Wypłata odszkodowania następuje czasami na podstawie porozumienia z gminą, lecz w wielu przypadkach konieczne jest jego dochodzenie na drodze specjalnego postępowania albo nawet na drodze postępowania sądowego. Poniżej przedstawione zostaną pokrótce wszelkie najistotniejsze kwestie związane z uzyskiwaniem odszkodowania za przejęcie gruntu pod drogę gminną. Kiedy można wywłaszczyć nieruchomość Wydzielenie działki pod budowę drogi gminnej związane jest zawsze z dokonaniem podziału geodezyjnego nieruchomości, na której projektowana jest droga. Podstawą podziału może być: – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w którym przewidziane jest przeznaczenie określonych gruntów na drogi gminne, – decyzja o warunkach zabudowy terenu, – decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, – decyzja o realizacji inwestycji drogowej na podstawie specustawy drogowej. Procedura ustalenia odszkodowania w specustawie drogowej Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tzw. specustawa drogowa) przewiduje szczególny tryb ustalania i wypłaty odszkodowania. Żeby skorzystać z tego trybu, należy się najpierw upewnić, czy droga, która powstaje na wywłaszczonej nieruchomości jest budowana zgodnie z tą ustawą. Ustawa przewiduje wiele uproszczeń w celu przyspieszenia wykonywania przez państwo lub jednostki samorządu terytorialnego inwestycji drogowych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zatwierdza się podział nieruchomości. W przypadku budowy drogi gminnej, wydzielony teren przechodzi na własność gminy na podstawie 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z chwilą, kiedy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna. Następnie ten sam organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (w odniesieniu do drogi gminnej będzie to starosta) winien wydać decyzję o ustaleniu odszkodowania za wywłaszczenie. Zgodnie z ustawą decyzja ta powinna być wydana 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna. Odszkodowanie za przejęcie drogi gminnej przysługuje co do zasady właścicielowi nieruchomości oraz osobie, której przysługuje prawo rzeczowe na nieruchomości (czyli np. służebność, użytkowanie lub hipoteka). Jeżeli decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności. Na wniosek osoby zainteresowanej możliwa jest wypłata zaliczki na poczet odszkodowania w wysokości 70 % odszkodowania w terminie 30 dni od złożenia wniosku. Wysokość odszkodowania według specustawy drogowej Według podstawowej wytycznej dotyczącej ustalania wysokości odszkodowania w tym przypadku, odszkodowanie to powinna się ustalać według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania. Ustawa zawiera też regulacje dotyczące uwzględnienia np. wartości hipoteki, którą obciążona jest wywłaszczona nieruchomość. W tym przypadku właściciel nieruchomości dostanie odszkodowanie pomniejszone o wartość pozostałej do spłaty wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. Ustawa przewiduje też bonus w wysokości 5 % (zwiększenie odszkodowania), jeśli właściciel wyda nieruchomość odpowiednio szybciej, czyli w terminie 30 dni od dnia: – doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji celu publicznego, – doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności, – w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna. Proponowana dodatkowa gratyfikacja finansowa ma na celu przyspieszenie procesu przejęcia drogi przez gminę. Dodatkowo, jeśli decyzja dotyczy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo budynkiem, w którym znajdują się lokale mieszkalne, wysokość odszkodowania przysługującego właścicielowi powiększa się o kwotę 10 000 zł. Procedura określona w ustawie o gospodarce nieruchomościami Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w celu wywłaszczenia nieruchomości przewiduje procedurę wywłaszczenia nieruchomości w art. 112 i następnych. Zgodnie z art. 114 procedura administracyjnego wywłaszczenia nieruchomości pod drogę winna być poprzedzona rokowaniami z właścicielem w celu nabycia nieruchomości w drodze umowy. Często jednak mamy do czynienia z przejęciem gruntu pod drogę z mocy samego prawa. Następuje to na mocy decyzji o podziale nieruchomości, a jej skutki zostały określone w art. 98 ustawy. Zgodnie z tym przepisem „działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne”. Z uwagi na fakt, że przejście gruntu rzecz gminy następuje na podstawie samej decyzji, nie jest konieczne jakiekolwiek inne postępowanie czy też urzędowe potwierdzenie tego stanu w jakiejkolwiek innej decyzji. To sprawia, że niejednokrotnie właściciele gruntów nie są nawet do końca świadomi dokonanego wywłaszczenia, a gminy nie spieszą się z dokładnym wyjaśnieniem sytuacji prawnej, licząc po cichu na uniknięcie konieczności wypłaty niemałego czasem odszkodowania. Warto tu też dodać, że przejście prawa własności na rzecz gminy następuje z mocy prawa. Wpis prawa własności w księdze wieczystej ma wyłącznie charakter deklaratoryjny (tak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. II SA/Gd 61/18). Rokowania w celu ustalenia odszkodowania W powyższej sytuacji ustawa przewiduje, że wysokość odszkodowania zostanie ustalona pomiędzy właścicielem przejętej działki a gminą na drodze obopólnego porozumienia. W tym celu strony powinny przystąpić do rokowań. Często jednak bywa, że rokowania te nie doprowadzają do satysfakcjonującego rezultatu. Wtedy pozostaje dochodzenie odszkodowania według ogólnych zasadach dotyczących wywłaszczenia. Wysokość odszkodowania ustalana jest w drodze decyzji administracyjnej przez starostę. Niemniej, odpowiednie prowadzenie rokowań jest bardzo ważnym etapem, nawet jeśli zakończyłyby się one niepowodzeniem. Od tego bowiem zależy, czy w ogóle będzie można wystąpić z wnioskiem o ustalenie odszkodowania przez starostę. Może się nawet okazać, że wystąpienie z wnioskiem do starosty będzie przedwczesne, co spowoduje stratę całego dość długiego okresu rokowań i postępowania administracyjnego. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 22 stycznia 2020 r. (sygn. IV SA/Po 867/19) „dopiero jeżeli do uzgodnienia nie dojdzie, wówczas na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie jest ustalane przez starostę w drodze decyzji, według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczeniu nieruchomości. Dlatego w takim przypadku uprzednie przeprowadzenie rokowań jest obligatoryjne i musi zostać udokumentowane”. Zasady ustalania odszkodowania Ustawa o gospodarce nieruchomościami zawiera szereg przepisów dotyczących zasad ustalenia wysokości odszkodowania. Co ważne, przepisy te mają także w dużej mierze zastosowanie do wywłaszczenia dokonywanego w opisanym wyżej trybie specustawy. Zgodnie z art. 130 ustawy wysokość odszkodowania ustala się według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku podziału w trybie art. 98 ustawy dla ustalenia wysokości odszkodowania przyjmuje się stan i przeznaczenie nieruchomości w dniu wydania decyzji o podziale. Podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi co do zasady wartość rynkowa nieruchomości. Przy jej określaniu uwzględnia się w szczególności jej rodzaj, położenie, sposób użytkowania, przeznaczenie, stan nieruchomości oraz aktualnie kształtujące się ceny w obrocie nieruchomościami. Rozporządzenie w sprawie wyceny nieruchomości Dla ustalenia odszkodowania w przypadku drogi gminnej szczególne znaczenie będzie miało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 z późn. zm.). Generalnie rozporządzenie to określa rodzaje metod i technik wyceny nieruchomości oraz sposoby określania wartości nieruchomości dla różnych celów, w tym dla celu wywłaszczenia. Podstawowe znaczenie w przypadku wyceny nieruchomości dla inwestycji drogowych ma jednak art. 36 Rozporządzenia, zgodnie z którym przy ustalaniu odszkodowania np. za grunt przejęty pod drogę gminną uwzględnia się: stan nieruchomości z dnia wydania decyzji, ceny nieruchomości z dnia ustalenia odszkodowania,przeznaczenie nieruchomości zgodnie z art. 154 ustawy bez uwzględnienia ustaleń decyzji, (czyli w praktyce przeznaczenie będzie najczęściej określone w miejscowym planie). W przypadku, gdy na dzień wydania decyzji dany grunt był już przeznaczony na realizację inwestycji drogowej (czyli np. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego), kluczowe znaczenie ma art. 36 § 4, a właściwe jego końcowa część. Wynika z niego, że jeśli określenie wartości nieruchomości jest możliwe przy uwzględnieniu cen transakcyjnych nieruchomości drogowych to wysokość odszkodowania powinna być przeprowadzona właśnie na tej podstawie. Dopiero gdy jest to niemożliwe, wartość rynkową określa się, przyjmując przeznaczenie nieruchomości przeważające wśród gruntów przyległych. Wykładnia tego przepisu jest podstawą licznych sporów pomiędzy właścicielami nieruchomości a organami, gdyż przyjęcie poglądu w myśl którego wartość nieruchomości byłaby określana w odniesieniu do gruntów przyległych automatycznie sprawiłoby, że właściciel gruntu mógłby uzyskać znacznie wyższe odszkodowanie. Wynika to po prostu z tego, że drogi gminne często powstają w otoczeniu gruntów budowlanych, mieszkaniowych lub inwestycyjnych. Natomiast ceny transakcyjne nieruchomości drogowych, dostępne najczęściej w oficjalnych wykazach, zostały jednak ustalone często sztucznie, stąd również ustalone odszkodowanie bywa niesatysfakcjonujące. Z najnowszych orzeczeń podsumowujących powyższe zagadnienie warto tu przytoczyć Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lutego 2020 r. (sygn. I OSK 200/20): „Punktem wyjścia przy ustalaniu wartości rynkowej nieruchomości wydzielonej pod drogę publiczną, która na dzień wydania decyzji była przeznaczona pod inwestycję drogową, jest porównanie cen transakcyjnych nieruchomości drogowych. Tylko brak wystarczających danych odnoszących się do tego typu transakcji umożliwia odstąpienie przez rzeczoznawcę od tego sposobu wyceny i dokonanie jej przy wykorzystaniu danych dotyczących transakcji nieruchomościami o przeznaczeniu przeważającym wśród gruntów przyległych do szacowanej nieruchomości”. Co więcej sądy administracyjne zwracają uwagę, że analiza rynkowa powinna sięgać aż do rynku całego województwa, jeśli brak jest danych na rynku lokalnym. Tak przyjął Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 26 lutego 2020 r. (sygn. I OSK 216/20): „Szacując wartość nieruchomości drogowej, rzeczoznawca winien wyczerpać możliwość kierowania się cenami transakcyjnymi nieruchomości przeznaczonych pod inwestycję drogową nie tylko z rynku lokalnego, a więc gminnego i powiatowego, ale także z rynku regionalnego, tj. wojewódzkiego”. Przyjęte przez sądy administracyjne stanowisko jest krytykowane przez wielu właścicieli domagających się wyższego odszkodowania. W praktyce jednak wynika z niego, że – o ile nie uda się przełamać tej dominującej linii orzeczniczej sądów administracyjnych – najczęściej będzie możliwe znalezienie nieruchomości podobnych dla celów wyceny w ujęciu porównawczym i określenie na tej podstawie wysokości odszkodowania. Podsumowanie W celu uzyskania słusznego odszkodowania za przejętą przez gminę drogę konieczne jest zapoznanie się z szeregiem aktów prawnych. Przede wszystkim konieczne jest ustalenie procedury, w ramach której gmina przejęła działkę. Dopiero później można zastanawiać się nad kalkulacją oraz sposobem ustalenia odszkodowania. Na jego wartość będzie miało wpływ dokładne określenie charakterystyki wywłaszczonej działki gruntu. Powyższe zestawienie przepisów oraz przykładów nie traktuje tematu w sposób wyczerpujący. Do rozpatrzenia konkretnego przypadku niezbędna jest całościowa ocena przepisów prawa, a także analiza orzecznictwa sądów administracyjnych w podobnych sprawach. KARTA USŁUGI NR PGN-17 Wypłata odszkodowania za nieruchomości przejęte pod drogi publiczne gminne, ustalonego w decyzji administracyjnej Urząd Miasta Sulejówek ul. Dworcowa 55 05-070 Sulejówek tel. /22/76-06-201 urzad@ Miejsce składania dokumentów: Biuro Obsługi Klienta ul. Dworcowa 55 (pok. nr 1- parter) poniedziałek: - wtorek-czwartek: - piątek: - Miejsce załatwienia sprawy i odbioru dokumentów: Referat Planowania Przestrzennego i Gospodarki Nieruchomościami ul. Reymonta 43 (wejście od ul. Gdańskiej), , tel. (22) 76 06 245 Wymagane dokumenty: Oświadczenie o sposobie wypłaty odszkodowania (jeśli odszkodowanie zostało ustalone w decyzji administracyjnej, a zobowiązanym do wypłaty jest Burmistrz Miasta Sulejówek). Dodatkowe informacje: Odszkodowanie wpłaca się do depozytu sądowego, jeżeli: 1) osoba uprawniona odmawia jego przyjęcia albo wypłata odszkodowania natrafia na trudne do przezwyciężenia przeszkody lub 2) odszkodowanie za wywłaszczenie dotyczy nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym. Opłaty: Brak - Czas załatwienia sprawy: Wypłata odszkodowania ustalonego w decyzji administracyjnej następuje w terminie 14 dni, licząc od dnia kiedy decyzja stała się ostateczna. Tryb odwoławczy: Brak Podstawa prawna: Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( 2018 poz. 2204); Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. 2018 poz. 1474); Formularze do pobrania Oświadczenie o sposobie wypłaty odszkodowania Opracował: Tomasz Szmydki Data: 2018-12-12 Sprawdził: Kierownik Referatu Anna Bączyk Data: Zatwierdził: Burmistrz Miasta Arkadiusz Śliwa Data: drukuj ()autor: Ref. Planowania Przestrzennego i Gospodarki Nieruchomościami, data: 2019-01-15 Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 lutego 2016 r., I OSK 1137/14. Wójt gminy działając na wniosek właściciela nieruchomości wydał 7 marca 2012 r. decyzję, którą zatwierdził projekt jej podziału. W jego wyniku powstała działka wydzielona pod poszerzenie drogi wojewódzkiej. zwrócił się 22 marca 2012 r. do urzędu marszałkowskiego województwa o niezwłoczne wyznaczenie terminu spotkania celem uzgodnienia wysokości odszkodowania, na co zarząd województwa pismem z 4 kwietnia 2012 r. wyjaśnił, iż wnioski o wypłatę odszkodowania rozpoznawane są w kolejności wpływu, zaś sprawa ma nr 173. Pismem z 22 kwietnia 2012 r. ponownie zwrócił się o niezwłoczne powiadomienie o terminie uzgodnień w sprawie ustalenia odszkodowania, zaś organ, pismem z 10 maja 2012 r., powiadomił, że wnioski rozpoznawane są chronologicznie. Starosta, działając na wniosek z 12 czerwca 2012 r., wydał w listopadzie 2012 r. decyzję, którą ustalił na rzecz odszkodowanie zł za działkę pod drogę przejętą przez województwo, zobowiązując je do jego zapłaty. Od decyzji odwołanie wniósł marszałek województwa. Wojewoda utrzymał decyzję w mocy wskazując, że próby podejmowane przez nawiązania negocjacji z zarządem województwa zakończyły się negatywnie. Zarząd nie podjął bowiem rokowań na wezwanie a zatem nie doszło do uzgodnienia, o jakim mowa w art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami ( Odpowiednio udokumentowane fakty podejmowanych prób nawiązania takich uzgodnień oraz brak porozumienia, pomimo czynionych starań, należało uznać za materiał zastępujący protokół z uzgodnień. Stwarzało to możliwość złożenia wniosku o odszkodowanie do starosty jako organu właściwego. Skargę na decyzję wniosło województwo. Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał że przejście do etapu administracyjnego w przedmiocie ustalenia odszkodowania, zainicjowane wnioskiem A. K., było w okolicznościach sprawy uzasadnione. Uznanie bowiem przez organ, iż negocjacje będą prowadzone w kolejności wpływu wniosku przy założeniu, iż rozpoznaje on rocznie ok. 30 wniosków, daje okres oczekiwania wynoszący prawie 6 lat, a to oznaczało de facto brak możliwości uzgodnienia wysokości odszkodowania drogą negocjacji. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do pozbawienia właściciela prawa żądania ustalenia i wypłaty odszkodowania na drodze administracyjnoprawnej za nieruchomość przejętą pod drogę publiczną w jakimkolwiek rozsądnym terminie. Organ nie wywiązał się z nałożonych na niego obowiązków, przez co należało rozumieć także wskazanie nierealnego terminu przystąpienia do rokowań, co można utożsamić z brakiem uzgodnienia, o jakim mowa w art. 98 ust. 3 Taka sytuacja stwarzała możliwość złożenia wniosku o odszkodowanie do starosty jako organu właściwego w sprawie. Starosta zasadnie ustalił wysokość odszkodowania według stanu i przeznaczenia nieruchomości w dniu wydania decyzji o podziale oraz jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu. Skargę kasacyjną od wyroku wniosło województwo, jednak Naczelny Sąd Administracyjny skargę oddalił. Zdaniem eksperta Anna Główka, radca prawny w warszawskim biurze Rödl & Partner Działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne (gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe) lub ich poszerzenie z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne (art. 98 ust. 1 Za wydzielone w taki sposób działki gruntu przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między byłym właścicielem a właściwym organem. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości (art. 98 ust. 3 Odszkodowanie ustala wówczas w drodze decyzji starosta (art. 129 ust. 1 Art. 98 ust. 3 przewiduje dwojaki tryb ustalenia odszkodowania na rzecz właściciela nieruchomości, wydzielonej w wyniku podziału pod drogi publiczne: - uzgodnienie między właścicielem a właściwym organem reprezentującym podmiot publiczny, na rzecz którego przeszła własność nieruchomości wydzielonej pod drogę publiczną, - ustalenie odszkodowania decyzją administracyjną, wydaną na wniosek właściciela przez organ właściwy w sprawie ustalenia odszkodowania (starostę). Tryby te następują po sobie w tym znaczeniu, iż jeżeli nie dojdzie do uzgodnienia wysokości odszkodowania drogą rokowań, tj. w trybie cywilnoprawnym, wówczas właściciel ma prawo wystąpić z wnioskiem o wszczęcie w sprawie postępowania administracyjnego. Ten drugi tryb (administracyjnoprawny) może być zatem wdrożony, jeżeli nie dojdzie do uzgodnień. Przepisy nie regulują ani trybu prowadzenia uzgodnień, czasu ich trwania, ani formy ich zakończenia. W uzgodnieniach chodzi w istocie o wypracowywanie przez strony, w drodze negocjacji, warunków, na jakich gotowe są zawrzeć umowę w sprawie wysokości odszkodowania. Uzgodnienia te mogą zakończyć się wynikiem pozytywnym i wtedy nie ma powodu wszczynania postępowania administracyjnego lub negatywnym – nie dojdzie do porozumienia. Sytuacja, gdy nie dojdzie do uzgodnienia, jest okolicznością faktyczną i jako taka musi być badana każdorazowo w warunkach indywidualnej sprawy. Nie budzi jednak wątpliwości, że jeżeli na wniosek o uzgodnienie odszkodowania organ nie reaguje w rozsądnym czasie, to tym samym ziszcza się przesłanka nie dojścia do uzgodnienia (postanowienie NSA z 17 września 2014 r., I OSK 2102/14). NSA podkreślił w komentowanej sprawie, że przejęcie działki gruntu wydzielonej pod drogi publiczne na rzecz podmiotu publicznego skutkuje w istocie wywłaszczeniem nieruchomości. Musi się ono odbyć za słusznym odszkodowaniem. Jest to konstytucyjna zasada. Odszkodowanie jest natomiast słuszne nie tylko wtedy, gdy odpowiada wartości rynkowej, ale także gdy ustalone jest w rozsądnym terminie. Opieszałość organu nie zasługuje zatem na ochronę prawną. Poza tym również w jego interesie jest podjęcie negocjacji, które dają szansę wypracowania zgodnego stanowiska co do wysokości odszkodowania, zamiast ustalenia go decyzją starosty.